jueves, febrero 14, 2008
As palabras da néboa
Premio García Barros 2007 Esta é unha novela sobre a liberdade. E sobre os soños. Dos homes e dos pobos. As palabras da néboa é unha historia sobre tres destinos. Un aventureiro que volve do Novo Mundo; un señor feudal derrotado; unha muller libre que cambia a realidade só coa palabra. Maxia, libros prohibidos e unha revolta campesiña na Galicia do século XVI forman o pano de fondo no que Francisco Castro sitúa un relato de guerras, meigallos, violencia e épica colectiva. Unha historia sobre o dereito á utopía.
VALORACIÓN: 9 puntos
COMENTARIO:
Un bo libro da Historia Irmandiña vista por un dos máis innovadores temáticos da última narrativa galega. Ecos de Saramago, no seu estilo narrativo, con moita inventiva.
jueves, mayo 10, 2007
De bar en bar. Para abrazarte escribo
Escolla de artigos do escritor Xosé Carlos Caneiro publicados en "La Voz de Galicia". Edición de Francisco Xosé Fernández Pérez
VALORACIÓN: 10 puntos
COMENTARIO:
Encántame o Caneiro de LA VOZ DE GALICIA, efectivo, punzante, rico en ironía pero sen ofender, historias cheas de beleza, mentres un toma un café vendo pasar xente en calquera bar empedrado e antigo desta Galiza nosa, terrible e á vez fermosa. Fermosísima. Galiza no corazón, sen lugar a dúbidas, onde con estes artigos Caneiro intenta proclamar un mundo mellor e máis xusto. Sen enganos. Sen dobres fondos.
Mira si yo te querré
lunes, mayo 07, 2007
Herba Moura
“Herba Moura” de Teresa Moure, novela gañadora do Premio Xerais 2005, trasládanos, da man dun personaxe contemporáneo chamado Einés Andrade, ao século XVII, onde nos atopamos coa figura dun Descartes humano e fráxil –nunha perspectiva inédita do filósofo– e, sobre todo, coa figura de dúas mulleres: a raíña Christina de Suecia e Hélène Jans, unha entrañable meiga residente en Amsterdam.
VALORACIÓN: 9,4 puntos
COMENTARIO:
El valle de las gigantas
Lázaro, está dejando de ser un niño mientras escucha las historias increíbles de su abuelo. La acción transcurre durante sus vacaciones en un pueblo, en el que pululan personajes tan enigmáticos como sugerentes: Sócrates, antiguo delincuente, Niña Susana, víctima inocente, Luciano, hombre de pocas palabras... y Alba, una muchacha seducida por Lázaro.
VALORACIÓN: 9,7 puntos
COMENTARIO:
Es un libro precioso, ameno, entretenido, en el que se acerca al descubrimiento de la vida del propio protagonista, Lázaro, preadolescente llegando otra vez al pueblo donde vive su abuelo en verano.
lunes, diciembre 11, 2006
Lo mejor que le puede pasar a un cruasán
¿Qué ocurre cuando Pablo Baloo Miralles, treintañero inadaptado y vacilón, holgazán, misógino, prostibulario, además de pariente pobre y conocido filósofo en la Red, se topa de hocicos con el misterio en un barrio pijo de Barcelona?
VALORACIÓN: 8,7 puntos
COMENTARIO:
A ver. No es Saramago... El libro hay que verlo como es, un relato entretenido, bien contado, a ratos con humor, incisivo... Pablo Baloo Miralles es gracioso gracioso y bueno, si os conseguís partir de risa al llegar a lo de la "Hermandad de la Luz" (jajaja es que cada vez que lo recuerdo, pobre teleoperadora por dios!), casi al principio de todo, os gustará.
Además, el libro crece en sí mismo, te va atrapando aunque a veces (pocas) caiga en estereotipos.
Y el final está muy bien, si señó. Trama bien ensamblada.
El hombre duplicado
Qué sucede cuando Tertuliano Máximo Afonso descubre a sus treinta y ocho años que en su ciudad vive un individuo que es su copia exacta y con el que no le une ningún vínculo de sangre? Ése es el interrogante que Saramago, explorando de nuevo las profundidades del alma, plantea en El hombre duplicado.
VALORACIÓN: 10 puntos
COMENTARIO:
Libro recomendable, intriga hasta el final para ver cómo Saramago sale de la historia de estos dos hombres exactamente iguales ... Y UFFF!!!
Tremendo final, inesperado, insólito, la bajeza humana (o sea, lo normal) elevado a la máxima potencia.
LITERATURA CON MAYÚSCULAS.
La caverna
Una pequeña alfarería, regentada por una familia que comprende que ha dejado de serle necesaria al mundo, frente a un centro comercial gigantesco. Un mundo en rápido proceso de extinción, otro que crece y se multiplica como un juego de espejos donde no parece haber límites para la ilusión engañosa.
VALORACIÓN: 10 puntos
COMENTARIO:
Si es que Saramago es imparable. Me encanta, ya lo sábéis, su estilo, el ritmo que impone en sus libros, grandes cuadros pintados con palabras. Lo veo ahí, en Lanzarote, imaginando, escribiendo, con sus gafas, inventando personajes, pasajes, historias que quedarán en la memoria de sus miles de lectores. Desde la isla para el mundo. Y esta historia es una más, una vuelta de tuerca de su visión del mundo, la crítica a esta sociedad consumista (un centro comercial, núcleo social y vital de los habitantes de una ciudad), en contra de lo tradicional (plasmado en el humilde alfarero Cipriano Algor y su furgoneta).
Me encantó el final, una caverna ciertamente monstruosa.
Saramago, en estado puro.
domingo, noviembre 12, 2006
O lápis do carpinteiro
Novela de sentimentos, de pequenas historias máxicas dos protagonistas, mais unha verdadeira historia cruel, ó pé da Torre de Hércules, o cárcere, as lavandeiras, a garda civil.... a guerra do 36 , en definitiva.
O de Dombodán é a historia máis cautivadora e triste da literatura galega.
As voces da notica
Premio de Novela Blanco Amor, 2002
Unha periodista intenta saber dun crime que conmocionou a unha vila hai xa dez anos. Cos datos das testemuñas e os seus puntos de vista diferentes vai creando o mural dos acontecementos ata chegar ó fondo de tódolos misterios.
VALORACIÓN: 9,2 puntos
COMENTARIO:
Libro tremendamente ben escrito, compacto, cunha linguaxe literaria anovadora. onde os conflictos humáns e os sentimentos dos protagonistas conforman a carga maxistral do ir e vir da narración, nunha vila galega do rural.
sábado, noviembre 11, 2006
Na maleta
Unha maleta, unha parella de mozos e toda a estrada por diante, é o resumo breve desta trepidante novela de Xurxo Borrazás.
VALORACIÓN: 8,6 puntos
COMENTARIO:
Coma unha "road-movie" á galega, con ritmo equilibrado, os protagonistas
Pepe e Carme terán unha historia oculta que sairá á luz, ademáis dunha maleta con cartos, que fará que a historia se enrede.
Marina
"Marina me dijo una vez que sólo recordamos lo que nunca sucedió". Con esta frase empieza este bellísimo libro.
VALORACIÓN: 10 puntos
COMENTARIO:
Novelón novelón. A los que leyeron "La sombra del viento" y les ha parecido maravilloso, tenemos otra joya de la corona de Zafón. La historia de Marina, su padre Germán y Oscar Drai es inmejorable. El 'Sfumato', que Zafón impregna en sus novelas, hace de sus historias que tengan un halo de misterio, intriga, casas encantadas, amores eternos, perdidos.
El final de esta historia me cautivó.
Las grandes historias no se pierden en el tiempo, permanecen en la memoria para siempre.
Que Zafón escriba ya su siguiente novela por favor!!!!!, que lo dejen en paz ya de tanta promoción, que se sumerja en su casita entre sus dragones, como él mismo ha dicho alguna vez...
jueves, noviembre 09, 2006
Ensayo sobre la lucidez
Durante las elecciones municipales de una ciudad, la mayoría de sus habitantes vota en blanco. El gobierno teme que ese gesto revolucionario, capaz de socavar los ciemientos de una democracia degenerada, sea producto de una conjura anarquista internacional o de grupos extremistas desconocidos. Las cloaclas del poder se ponen en marcha: los culpables tienen que ser eliminados. Y si no se hallan, se inventa.
VALORACIÓN: 10 puntos
Las bicicletas son para el verano
Premio Lope de Vega del año 1984, es considerada como su obra maestra.
En el verano de 1936 estalla la guerra civil. En la ciudad de Madrid, la familia formada por don Luis, su esposa Dolores y sus hijos, Manolita y Luisito, comparten la cotidianidad de la guerra con la criada y los vecinos de la finca.
Obra maestra. Un clásico de la literatura. Una preciosidad. Una joya. La visión que nos da el autor de dos familias, ejemplo de vencedores y vencidos es aterradora.
La escena de las cucharadas de sopa que se toma cada persona sin que la madre se entere es sobrecogedora. Uno de mis libros preferidos.
La sombra del ciprés es alargada
Cuenta la vida de Pedro. Es huérfano y su tío lo deja a cargo de un maestro con una visión pesimista de la vida, reforzada por la muerte del mejor amigo de Pedro.
Luego el protagonista se ha convertido en marino e intenta escapar del pesimismo, volviendo finalmente a sus orígenes, a Ávila.
VALORACIÓN: 8,5 puntos
COMENTARIO:
No es la mejor de Delibes, cierto, pero es una novela de estas que me gustan a mi, de relatos de postguerra, de mundos diferenciados, con el ir y venir de Pedro, su personaje, del que se relatan sus aventuras desde el mismo comienzo que va a estudiar a Ávila. Narración tradicional, donde las murallas de la ciudad forman parte de la vida encerrada que llevan sus protagonistas.