Poesía última de Amor e Enfermidade
e o corpo é unha paisaxe de batalla:
unha carnicería no cerebro.
¿Permitirías ti, amor deserto,
que nesta fevre penitente abrise
a derradeira porta e a pechase
detrás miña, sonámbulo e impasible,
ou porías o péentre ela e o destino?
VALORACIÓN: 9,9 puntos
COMENTARIO:
Para mín é un referente na poesía galega contemporánea. Marcoume cando o lin con 16 anos. É o testamento vital de Lois, o derradeiro sangue do seu corázon enfermo. ¿Por que non se reedita?
0 Comments:
Publicar un comentario
<< Inicio